Czwartek. W tej godzinie modlitwy Jezus pozwolił mi wejść do Wieczernika i byłam obecna, co się tam działo. Jednak najgłębiej […] [przejęłam] się chwilą, w której Jezus przed konsekracją wzniósł oczy w niebo i wszedł w tajemniczą rozmowę z Ojcem swoim. […] Oczy Jego były jako dwa płomienie, twarz rozpromieniona, biała jak śnieg, cała postać majestatyczna, Jego dusza stęskniona; w chwili konsekracji odpoczęła miłość nasycona - ofiara w całej pełni dokonana. Teraz tylko zewnętrzna ceremonia śmierci się wypełni, zewnętrzne zniszczenie. Istota jest w Wieczerniku.

(Dz. 684)

Liturgia Kościoła wprowadza nas w Wielki Czwartek w niepojętą tajemnicę Triduum Paschalnego. To szczególny dzień, w którym poprzez uczestnictwo w Mszy Wieczerzy Pańskiej (łac. Missa in Coena Domini) przy jednym, Eucharystycznym stole możemy doświadczyć nieustannie żywej miłości Jezusa. On, tak jak niegdyś wypowiedział to swoich uczniów, tak i dzisiaj mówi do serca każdego: „Gorąco pragnę spożyć tę Paschę z Tobą” (Por. Łk 22,15).

Cyryllonas, chrześcijański syryjski poeta, żyjący w IV w. n.e., w przepiękny sposób upamiętnił to wydarzenie. Tekst jego utworu niech nam przypomni, że spotkanie z Jezusem w Wieczerniku trwa – jest tam miejsce dla każdego. Niech zatem „Istota Wieczernika” będzie nam bramą do pełnego i owocnego przeżywania wszystkich wydarzeń towarzyszących Triduum Paschalnemu.

CYRYLLONAS, Pieśń Wieczernika (fragment)

Kto kiedy widział tak dziwną ucztę,

w której ludzie zasiedli ze Stwórcą?

Gdzieście widzieli ucztę tak wspaniałą?
W której wzięli udział wraz z Morzem rybacy?
(…)
W tym Chlebie Pan dokonał tego, za czym tęsknił

To wypełnił, czego pragnął

Baranek pożywał baranka,

Pascha pożywała Paschę!